Türk sporunun yıllardan beri beklediği ama hâlâ daha çıkarılmayan bir yasa var!

Türk sporunun senelerdan beri beklediği, üzerinde çok konuşulan ama hâlâ daha çıkarılmayan yasa meclis gündemine getirildi. Gündeme getiren Trabzon Milletvekili Hüseyin Örs, bu yasa ile ilgili şu açıklamalarda bulundu;

SPOR KULÜPLERİ VE FEDERASYONLARI YASASI

Türk sporunun senelerdan beri beklediği bir yasa var, üzerinde çok konuşulan ama hâlâ daha çıkarılmayan bir yasa, Spor Kulüpleri ve Federasyonları Yasası. Bunu Komisyonda da dile getirmiştim. Bir kez daha Genel Kurulun huzurunda da söylemek istiyorum çünkü bu yasa çok mühim. Türkiye’de özellikle futbol kulüplerinin durumu herkesin malumu, birçoğu borç batağında, ekonomik şartları el vermediği için bazı müeyyidelerle yüz yüzelar, yasaklamalar var. Âdeta tekelleşmiş bazı kulüp yönetimleri kontrol dışı harcamalar yapmaya sürdürmektelar yani bir denetim mekanizması yok.

Ankara’da Yapılan Çalıştay

Değerli arkadaşlar, Gençlik ve Spor Bakanlığımız 13-17 Ocak 2020 tarihlerinde Ankara’da bir çalıştay yapmıştı, bu çalıştayı ben de basın ve medyadan takip etmiştim. Gerçekten faydalı bir çalışma idi Sayın Bakanım bunu da burada söyleyeyim çünkü bu çalıştaya, 5 ayrı oturuma futbol federasyonu temsilcileri, 145 futbol kulübü temsilcisi ve diğer alakalıler katılmıştı. Toplantı ardından yayına giren çalıştay sonuç raporuna baktım, orada Spor Kanunu öncesi yapılan bir çalışma olduğu ve Türkiye Büyük Millet Meclisine katkı sağlamak maksadıyla bu çalıştayın gerçekleştirildiği ibaresi de vardı.

Yasa İle İlgili Çalışma Hangi Aşamada?

Sayın Bakanım, bu çalıştayda bir konuşma yaptınız ve dediniz ki “Spor Kulüpleri ve Federasyonları Yasası, yakın bir zamanda Meclis gündemine alınacak.” Aradan aşağı yukarı bir yıl geçti çünkü ocak ayındaydı -baktığımız zaman bir yıla yakın zaman geçti- fakat bu yasa çıkarılamadı. Bu yasayla alakalı çalışmalar hangi etaptadır? Kulüplerin bütçelerinin aşılmaması, yönetimlerin kendi dönemlerine ait her türlü borçlanmadan da sorumlu tutulması ve kontrolsüz harcamaların ortadan kaldırılmasına yönelik beklentileri karşılaması gereken spor kulüpleri ve federasyonları yasasının hâlâ daha çıkmaması gerçekten düşündürücüdür.

Bu noktada şunu söyleyeyim: Her ne kadar, başka partilerde siyaset yapsak da başka parti elemanı olsak da Meclisimizde hem Sayın Saffet Sfakatlı hem de Alpay Özalan gibi Türk futboluna hizmet etmiş 2 milletvekili arkadaşımız da var. Bu çalışmalar için bu dostlarımızın da katkılarının çok mühim bulunacağını, ben de eğer gerekirse eski bir kulüp başkanı, 1461 Trabzon Kulübü Başkanı olarak katkı koyabileceğimi de buradan siz değerli okurlarımıza arz etmek isterim.

BU YIL AVRUPA’DA MÜCADELE EDEN TÜM TAKIMLARIMIZIN ELENMESİ

Türk futbolunun mevcut durumuyla alakalı bir hususu da burada hatırlatmak isterim. Bu yıl Avrupa’da savaşan tüm takımlarımızın elenmesi neticesinde, Türkiye, ülke puanı klasmanında 30,1 puanla ne yazık ki 13’üncü sıraya gerilemiştir. Bu durumu, kulüplerimizin yaşadığı ekonomik sıkıntıların ülkeler arası arenadaki başarısızlıklarına tesirini göstermesi yönünden da dikkatlerinize arz ediyorum.

AMATÖR KULÜPLERİN YAŞADIĞI SORUNLAR

Değerli milletvekilleri, konuşmamın bu bölümünde de amatör kulüplerimizin yaşadığı sorunlara, problemlere değinmek istiyorum. Amatör sporun poblemleri zaten vardı ama pandemi süreciyle bu sorunlar daha da arttı. Şimdi, incelediğimizde, amatör kulüplerimizin aşağı yukarı hepsi çok büyük maddi sıkıntılar içindedir ve maddi sıkıntılarla uğraşmaktadırlar, malzemelerini temin edememektedirler. Amatör kulüpler için en büyük problemlerden bir tanesi de malzeme sıkıntısıdır. Birkaç yıl evveline kadar bu kulüplerimize malzeme yardımı yapıldığını biliyorum ama bunun sürekli olarak olmadığı ve kesintiye uğradığı kulüplerimiz aracılığıyla dile getiriliyor. Bir amatör futbol takımını ele alırsak; sezon öncesi hazırlığında eşofman, krampon, forma, yağmurluk, konç, futbol topu gibi malzemelerin hazır edilmesi, kulüplerin maddi durumlarının çok üzerinde meblağlara karşılık gelmektedir; sporun, futbolun içinde olan dostlarımız bilir. Bir de buna lisans fiyatları eklendiğinde durum daha da içinden çıkılmaz bir hâl almaktadır. Bu nedenle, özellikle Anadolu’da bir çok amatör kulüp kapanmakta veya kapanma tehlikesiyle yüz yüze kalmaktadır.

Amatör Kulüplere Malzeme Yardımı

Amatör kulüplere malzeme yardımı yapılmalıdır Sayın Bakanım. Bununla alakalı olarak belediyelerin bütçelerinden spora ayrılan payın belediyelerin yetki bölgesindeki amatör kulüplere verilmesi sağlanmalıdır. Bu pay, eğer yanlış hatırlamıyorsam, büyükşehir belediyelerinde yüzde 7, il belediyelerinde yüzde 12 oranındaydı. Burada da şöyle bir aksaklık oluyor: Bu belediyeler, uygulamalarda kendi bünyelerinde oluşturdukları çeşitli branşlardaki kulüplere bu yardımları yapıyorlar. Kanunda gösterilen miktarların, belediyelerin yetki bölgesindeki tüm amatör kulüplere eşit olarak kullandırılması daha doğru olacaktır diye düşünüyorum.

Sağlık Sorunları

Amatörün yalnızca malzeme sıkıntısı yok, amatör sporda sağlıkla alakalı birtakım sorunlar var. Mesela, müsabakalarda çarpışma sonucu sakatlık -ki Allah göstermesin çok tehlikeli- dil kaçması gibi istenmeyen vakaların yaşanması durumunda anında müdahale edebilecek sağlık personelinin olması çok mühim. Bu noktada şikâyetler var; müsabakalarda hazır bulunan sağlık personelinin yetersiz olduğu, çok kısa süreli birtakım eğitimler yahut kurslar ardından elde edilen belgelerle görev yaptıkları söylenmektedir. Ayrıca, sağlık malzemesi ve ekipmanda da yetersizlikler olduğu dile getiriliyor. Müsabakalarda görev yapan sağlık personeline serum aparatı, tedavi sedyesi yahut kalp için şok aleti gibi sağlık ekipmanlarının da tedariki sağlanmalıdır.

ENGELLİ VATANDAŞLARIMIZ

Değerli milletvekilleri, amatörün çok daha yüksek poblemleri var ama ben ikisiyle özetleyeyim dedim. Bir başka konu da -çok önemsediğim bir konu olduğu için konuşmama aldım- engelli bireylerin spora yöneltilmesinin sağlanması.

Bu hususta bir şeyler söyleyeceğim: Ülkemizde engelli vatandaşlarımızın toplumla bütünleşme noktasında sosyalleşmeyle alakalı poblemleri olduğunu ve bu poblemleri yaşadıklarını bilinmekte. Birçok alanda karşımıza çıkan bu sorunlar, engelli bireylerin içinde oldukları toplumla aktif bir bütünlük içinde yaşamalarını zorlaştırmaktadır. Engelliyi tanımak, onu anlamak ve ona karşı yönelen davranışlarımızı doğru şekillendirmek son derece mühimdir. Engellilerin toplum yaşamıyla kaynaşmasını sağlamanın bir yolu da spor yaşamında diğer bireylerle birlikte yer almalarına imkân sağlamak, onların toplumsal yaşama tam ve eşit katılımlarını sağlamaktır. Engelli birey kendi başına ne kadar spor yapmaya istekli olursa olsun spor yapabilmesi için ona diğer bireylerden farklı bazı imkânların sunulması gerekir.

Engellilerin Spor Yapma İhtiyacının Karşılanması

Engellilerin spor yapma gereksiniminin karşılanmış sayılabilmesi için spor alanlarında engellilerin özel gereksinimlerinin karşılanabileceği spor merkezlerinin kurulması ve merkezlerde bu doğrultuda -burası mühim- eğitim görmüş personelin bulundurulması gerekir. Lakin bu şartların sağlanması hâlinde engelli birey bu alanlarda tek başına, birine bağımlı olmadan spor yapabilir hâle gelecektir. Engellilerin spor ortamına katılımında seçilecek olan aktivite çeşidi ve spor türü de engellinin kapasitesine uygun olarak seçilmelidir. Spor, engelli bireylere yeni bir yaşam penceresi açarken kendi aralarında rekabet etme imkânı da sağlayacaktır. Sporcu sıfatı kazanan engellilerin sosyal yaşam bağlarının gelişeceği de aşikârdır. Ülkemizde engelli bireylerin spor hizmetlerinden yararlanabilmeleri için, spor hizmeti verebilecek nitelik taşımaları için imkânlar ne yazık ki yetersizdir. Spor politikasının hedefleri içinde bulunacak, engelli sporlarının yaygınlığını artıracak her türlü projeye destek vereceğimizi de buradan ifade ediyorum.

MİLYONLARCA GENCİMİZ NE OKUYOR NE ÇALIŞIYOR

Değerli arkadaşlar, bugün burada Gençlik ve Spor Bakanlığının bütçesini görüşüyorsak gençlerimizin işsizlik sorununi de konuşmalıyız diye düşünüyorum. Geçen sene Plan ve Bütçe Komisyonunda Gençlik ve Spor Bakanlığı bütçe görüşmelerinde Sayın Bakanı dinlemiştim. Sayın Bakanın Gençlik ve Spor Bakanlığıyla alakalı kurumların 2020 bütçesine ilişkin yapmış olduğu sunumda, Bakanlık olarak gençlerle alakalı projelerden bahsetmişti. Sayın Bakan toplumun her kesiminden gençlerle irtibat hâlinde olduklarını altını çizerek “Biz yalnızca kulak veren değil, bunun yanı sıra ses veren bir gençlik görmek istiyoruz. Birlikte düşlemenin, birlikte düşünmenin, birlikte çalışmanın, birlikte üretmenin kapılarını aralamak istiyoruz. Katılımcılık ilkesini önemsiyor, gençlik merkezlerimiz aracılığıyla gençleri karar alma sürecine dâhil ediyoruz.” ifadelerini kullanmıştı.

Şimdi, ben de diyorum ki, Sayın Bakan, gençlerimizin pür dikkat dinlemesini, ses vermesini, düşlemesini, düşünmesini ve üretmesini istiyorsak evvela onların işsizlik sorununi çözmeliyiz. TÜİK işsizlik sayıları ortada, milyonlarca gencimiz ne okuyor ne çalışıyor. Bir yıldan fazla süredir iş arayan gençlerin sayısı katlanarak artıyor. İşsiz değerli okurlarımız içindeki üniversite mezunu oranı aldı başını gidiyor. Sektörlerin ihtiyaçları gözetilmeden plansızca açılan üniversiteler, gençlerimiz için bir umut kapısı olmaktan çıkmış ve büyük umutlarla mezun olmalarına rağmen istihdamda yerlerini alamamışlardır. Milyonlarca genç işsizimiz var. İktidar olarak bu gençler için ne yaptınız, hangi iş imkânını sağladınız?